| کاربرد گیاه‌پالایی در کاهش آلودگی‌های ورودی آب به بدنه‌های آبی: رویکردی اکوهیدرولوژیکی |
| کد مقاله : 1013-ECOHYDROLOGY1404-FULL |
| نویسندگان |
|
نیما مقدم *1، علی اسمعیل‌زاده2 1دانشجوی سرآمد پژوهشی دانشگاه تهران/ دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب دانشگاه تهران 2دانشجوی کارشناسی ارشد بیوتکنولوژی کشاورزی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، |
| چکیده مقاله |
| می‌دانیم که ورود آلاینده‌های مغذی مانند نیتروژن و فسفر به منابع آبی باعث شکوفایی جلبکی و در نهایت افت کیفیت آب می‌شود. این پژوهش به بررسی کارایی گیاه‌پالایی به عنوان یک راهکار پایدار برای کاهش آلودگی آب پرداخته است. در این راستا، عملکرد گونه‌های نی معمولی، علف نقره‌ای، کرفس آبی، سنبل آبی و برنج در حذف نیتروژن و فسفر از پساب‌های آلوده به‌دقت ارزیابی شد. نتایج حاکی از آن بود که نی معمولی و علف نقره‌ای در کاهش نیتروژن مؤثرتر بودند، در حالی که سنبل آبی و کرفس آبی بیشترین کارایی را در زمینه حذف فسفر از خود نشان دادند. همچنین گونه‌های مقاوم به دماهای پایین نیز در شرایط سخت، بازده مطلوبی را با خود به ارمغان آوردند. مقایسه روش‌های سنتی کاهش آلودگی با گیاه‌پالایی، برتری کارایی، کاهش هزینه‌ها، و سازگاری بهتر با محیط زیست این روش را به نمایش می‌گذارد. یافته‌ها نشان می‌دهد گیاه‌پالایی می‌تواند به‌طور مؤثر بهبود کیفیت منابع آبی و کاهش ورود آلاینده‌ها را تضمین کند. |
| کلیدواژه ها |
| گیاه‌پالایی، نیتروژن، فسفر، شکوفایی جلبکی، اکوهیدرولوژی |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
